Shahim Dur

W dniach 7.09.17-14.10.17 odbyła się wyprawa eksploracyjna Klubu Górskiego „Wrotnia” ze Stalowej Woli do doliny Shahim Dur położonej w grupie górskiej Wesm Mountains w północnym Karakorum.
W wyprawie udział wzięli: Andrzej Makaran, Justyna Markiewicz, Agnieszka Garus-Saramak i Mariusz Saramak . W dniu 27.09.17 wszyscy uczestnicy wyprawy weszli na wierzchołek o wysokości 6119,6132 m (według wskazań dwóch altimetrów) i nadali mu nazwę Okhiree Sar. Wierzchołek położony jest na północny wschód od lodowca Shahim i jest najwyższym wypiętrzeniem długiej, śnieżnej grani a droga wejścia wiedzie polami śnieżnymi o nachyleniu do 45 stopni. Lokalni mieszkańcy i przewodnicy z Shimshal Dolinę Shahim nazywają Shim Dur. Taka sama nazwa widniała na oficjalnym pozwoleniu, jakie udało się uzyskać od urzędników w Hunzie.W dolnej części doliny (do czoła lodowca) sporadycznie pojawiają się myśliwi polujący na błękitne owce. Spędził tam też jeden sezon pasterz w zbudowanej przez siebie kamiennej kolebie. Miejsce to nazywa się Aina Ilah Baig March (N: 36 stopień, 20,397 minut E: 75 stopień, 52,187 minut). Koleba istnieje do dziś i korzystali z niej tragarze biorący udział w wyprawie. Powyższa informacja pochodzi od naszego przewodnika Joshiego Abbasa. Obecnie nie prowadzi się wypasu zwierząt. W dolinie brak jest ścieżek. Tragarze wracając do Shimshal, zbudowali kilka kopczyków na trasie do bazy. Przejście z tragarzami z Shimshal do miejsca bazy zajęło 6 dni.

W czasie pobytu w Shim Dur zanotowano tylko jeden dzień i trzy noce z opadem śniegu (2-5 cm). Temperatura jedynie nocą spadała poniżej zera. Wyjątkiem był dzień wejścia na Okhiree Sar.
W partiach podszczytowych było zdecydowanie poniżej zera i wiał silny wiatr. W dolinie występują liczne stada błękitnych owiec. Ich liczebność znacznie przekracza to co można było zobaczyć w dolinie Ganj-e-Dur podczas poprzedniej wyprawy. W pobliżu bazy, na piaszczystym brzegu rzeki Shim Dur, członkowie wyprawy znaleźli wyraźne ślady śnieżnej pantery, a w okolicy obozu C1 zwierzątko podobne do szynszyli.

Aby dotrzeć do doliny Shim Dur należy skorzystać ze szlaku trekkingowego z Shimshal Village na Shimshal Pass. Za okresowo zamieszkałą osadą pasterską Shuwerth ścieżka wiedzie orograficznie
lewą stroną Braldu River do Goskhun, gdzie znajduje się kamienna chata pasterska. Na wysokości Goskhun należy przejść wpław Braldu River (kilka odnóg, ale dość płytkich o tej porze roku).
Początek doliny Shim Dur jest wąski, ciasny i niewygodny do poruszania się z ciężkimi ładunkami.
Potem dolina się rozszerza i pojawiają się enklawy zieleni. Południowo-zachodnie otoczenie jest znacznie bardziej strome niż północno-wschodnie, wierzchołki są trudniejsze technicznie, a granica śniegu i lodu przebiega znacznie niżej. Pomiędzy obozami C1 i C3 znajdują się dwa duże jeziora.
Najwyższe wierzchołki znajdują się w górnej cześci lodowca Shim Dur po jego południowej stronie. Najwyższemu z nich, dobrze widocznego z Okhiree Sar, nadano nazwę Shim Dur Sar.

• 8.09.17 – przylot do Kaszgaru
• 11.09.17 – przyjazd do Shimshal Village
• 13-18.09.17 – przejście z tragarzami (ośmiu tragarzy) do bazy przed czołem lodowca Shim Dur (Joshi Base Camp 4520 m), tragarze wracają do Shimshal Village
• 19-22.09.17 – rekonesans i założenie obozu C1 (4860 m) na morenie bocznej po północno – wschodniej stronie lodowca Shim Dur
• 23-24.09.17 – założenie obozu C2 (5260 m) u czoła bezimiennego lodowca w bocznej dolinie
• 25.09.17 – rekonesans w kierunku wysokiej, śnieżnej grani, z której spływa lodowiec
• 27.09.17 – wejście na wierzchołek Okhiree Sar (6119,6132 m)
• 28.09.17 – zejście do obozu C1 na 4860 m
• 29-30.09.17 – rekonesans w górę Shim Dur Glacier jego północno-wschodnią stroną do wysokości 5050 m (C3)
• 1-3.10.17 – zejście z obozu C3 do Goskhun
• 4.10.17 – spotkanie z tragarzami w Goskhun (dwóch tragarzy)
• 5-8.10.17  – powrót z tragarzami do Shimshal Village
• 9-11.10.17 – przejazd do Kaszgaru
• 12.10.17 – wylot do Warszawy